مطالعه‌ای جدید از دانشگاه میشیگان و دانشگاه ویرجینیا نشان می‌دهد که باکتری‌های دهان می‌توانند نقش مهمی در بقای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) ایفا کنند.
محققان با استفاده از آنالیز ژنتیکی، گونه‌های مختلف باکتریایی موجود در دهان بیماران مبتلا به IPF را مطالعه کردند و دریافتند که نوعی باکتری به نام Streptococcus mitis در برخی از بیماران که آنتی‌بیوتیک مصرف نکرده بودند، غالب بود. این بیماران عملکرد ریوی بهتری داشتند و بیماری آن‌ها کمتر پیشرفت کرده بود که در نهایت با بقای طولانی‌تری همراه بود.
این یافته‌ها برخلاف فرضیه‌های قبلی است که تنوع بیشتر باکتریایی در بدن را نشانه‌ای از سلامتی بهتر می‌دانستند. در دهان، حضور گونه خاصی مانند Streptococcus mitis به عنوان عامل محافظ در برابر سایر باکتری‌های مضر، از جمله باکتری‌های مرتبط با بیماری‌های لثه، عمل می‌کند.
از سوی دیگر، در بیمارانی که آنتی‌بیوتیک مصرف کرده بودند، رابطه محافظتی مشابهی بین این باکتری دهانی و بیماری مشاهده نشد. این موضوع نشان می‌دهد که آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است اثر محافظتی باکتری Streptococcus mitis را تحت تأثیر قرار دهند.
مطالعات آینده قصد دارند تا به بررسی بیشتر جمعیت‌های مختلف باکتریایی در دهان و ریه بیماران مبتلا به IPF بپردازند تا پیوند بین میکروبیوم‌ها و بیماری را بهتر درک کنند و شاید روش‌های جدیدی برای درمان بیماری‌های ریوی کشف شود.